ایران فایل

محمد علی جمال زاده نویسنده فقید و صاحب سبک را در پست قبلی معرفی کردم. این بار اثر دیگری را از ایشان گذاشته ام که به موضوعی اعتقادی می پردازد بنام "صحرای محشر". سال نگارش 1323 (ژنو)

شروع کتاب با شعری از محتشم کاشانی است

"باز این چه رستخیز عظیم‌است کز زمین             بی‌نفخ صور خاسته تا عرش اعظم‌است"

"هزاران سال بدون دردسر و دغدغه، آسوده و راحت در بستر بی شریک و معارض قبر تخت و تبارک آرمیده بودم که ناگهان شیپور "حاضر باش" اسرافیل چرتم را در هم درید و سراسیمه با مردگان از گور بیرون جستم."

قصه، خیالی است که نویسنده از زمان محشر دارد، صحرای بزرگ درندشت، مردگانی با چشمانی بی فروغ در کاسه چشم، و حرکتی طولانی به جایی نامعلوم.

درنهایت، رسیدن مردگان به پیشگاه عدل الهی.

طنز ظریف جمال زاده در این کتاب بیشتر انتقادی است بر برخی خرافات و عوامفریبی ها.

شاید امروز که حدود هشتاد سال از نوشتن این کتاب می گذرد مردم امروز بنا به تجربیاتی که پشت سر گذاشته اند روشن تر و آگاه تر از مردمان آن روزگار باشند و به نظر خواننده امروز این انتقادات چندان جسورانه نباشد اما توصیفات بسیار زیبا، نازک اندیشی ها، آیات و ضرب المثل ها و ابیات بجا و طنز ظریف آن، کتاب را خواندنی کرده است بعلاوه چون در توصیف وقایعی که رخ می دهد فرهنگ و زبان دوره نوشتن کتاب بسیار تاثیر داشته است و از آدم ها، مشاغل و اصطلاحاتی نام می برد که امروز دیگر خبری از آنها نیست کتاب خواننده را تا انتها با خود نگه می دارد و صفحه به صفحه شوق او را برای خواندن تازه می کند.

صحرای محشر (جمال زاده)