ايران فايل

اينياتسيو سيلونه (Ignazio Silone)، نويسنده ايتاليايي (1900-1978) ، از بزرگترين و معروفترين نويسندگان ايتاليا بشمار مي آيد.

اينياتسيو در 15 سالگي و بر اثر زلزله ، علاوه بر والدين، 5 برادر و خواهرش را نيز از دست داد.

در 21 سالگي به حزب كمونيست پيوست و با موسيليني به مبارزه پرداخت. وي در 27 سالگي به شوروي مسافرت كرد، اما بر اساس مشاهداتش، همانند آندره ژيد و آرتور كستلر چندي بعد از حزب خارج (اخراج) شد. گويا "آواز دهل شنيدن از دور خوش است". هركسي عاشق حزب چپ شده، وقتي از نزديك وضعيت مردم شوروي را ديده، حساب كار دستش اومده!!

سيلونه فهميد كه حزب، اصلا در صدد برقراري دموكراسي نيست، بلكه ديكتاتوري خاص خودش را اعمال مي كند و درافتادن آنها با فاشيست‌ها نيز نه به خاطر عشق به دمكراسي، بلكه صرفاً به خاطر دشمني با فاشيسم بوده‌است. گاهي نيز در اين ميان چنان مرز فاشيسم و كمونيسم از ميان مي‌رود كه به گفتهٔ سيلونه: «منطق «مخالفت به هر قيمت» بسياري از كمونيست‌هاي سابق را از مواضع اوليه‌شان دور كرده و حتي برخي از آنان را به فاشيسم كشانده‌است.»

رمان نان و شراب را سيولونه در زماني نوشت كه در تبعيد موسيليني ، در سوئيس بسر مي برد. كتاب در رابطه با ايثار نوشته شده است، هرچند قهرمان داستان بظاهر ضدمذهبي است، اما جوهره اي از مسيح در وي هست.

سپينا، قهرمان كتاب هر چند سوسياليست است اما هرگز يك موجود حزبي دگم (Dogma) و حشك انديش نيست. او هميشه در كار نقد خويش است. به سوسياليسم اعتقاد دارد ، اما آنرا نقد هم مي كند. ماجراي كتاب ، ماجراي روشنفكراني است كه احساس سرخوردگي دارند.

كتاب "دانه زير برف"، ادامه "نان و شراب" مي باشد.

دانلود نان و شراب

آنتون پاولويچ چخوف، نويسنده روس (1860-1904) بيش از 700 اثر ادبي آفريده است. نوشته هاي وي در غالب نمايشنامه يا رمان كوتاه و بسياري حالت طنزگونه دارد. آنتون متولد تاگانروگ در كنار درياي آزوف مي باشد. اولين نوشته وي در 20 سالگي بود بنام "نامهٔ ستپان ولاديميريچ اِن، مالك اهل دُن، به همسايهٔ دانشمندش، دكتر فريدريخ".

چخوف با وجود وضعيت جسمي نامساعش، نوشته هاي زيادي را به چاپ رساند.

در رمان دوئل، ايوان آندريچ لايوسكي يك اشراف زاده تحصيل كرده روسي است كه با زني متاهل به نام نادژدا فيودورونا به دهكده اي در كناره درياي سياه فرار كرده است. اما لائفسكي تمام وقت خود را صرف ميخوارگي و قمار مي كند و ناديژدا نيز وارد روابط ديگري مي شود. لائفسكي دوباره نقشه اي براي فرار مي كشد اما اين بار بدون معشوقه اش و همين اتفاق، باعث بروز مجادله اي ميان او و مردي عقل گرا به نام فن كورن مي شود. فن كورن، به قوانين انتخاب طبيعي داروين و از بين رفتن موجودات ضعيف و بي فايده اعتقاد دارد. اما مجادله بالا مي گيرد و اين دو تصميم مي گيرند كه با هم دوئل كنند.

كتاب دوئل، داستاني درباره ي ضعف هاي انسان، امكان بخشش، و توانايي ذاتي افراد در تغيير زندگي و رفتار خودشان است.

دانلود دوئل (چخوف)

كتاب ديگري از مارك تواين را در اينجا گذاشته ام بنام "بيگانه اي در دهكده" (The Mysterious Stranger)، با ترجمه اي از نجف دريا بندري. بنظر من شايد بهتر بود عنوان را به "غريبه مرموز" ترجمه ميكرد!

تعداد صفحات كتاب بيش از 86 صفحه نيست و ترجمه خوبي دارد، اما در pdf اي كه دارم، برخي غلط هاي املايي ديده ميشود. كتاب صوتي اين اثر هم در سايت ها موجود است.

قصه در قرن 16 ميلادي در دهكده ازلدورف اطريش مي گذرد، دهكده آرام و ساكتي كه اهالي شديدا به دين مسيح معتقد ميباشند.

شيطان به اين دهكده مي آيد و چهره زشت انسان را به خودش نشان مي دهد.

اين فرشته عقيده دارد كه "قوه تميز اخلاقي‌" انسان باعث شده او از حيوان هم پست تر باشد و همين قوه است كه باعث ميشود انسان كارهايي مثل شكنجه و آزار همنوعان خود را انجام دهد و انسان در اكثر مواقع قادر به تشخيص درست از غلط نيست.

مارك تواين در اين كتاب، با بررسي ماهيت اخلاق به كساني كه تعصبات شديد مذهبي دارند حمله مي‌كند؛ افرادي كه از دين دروغين و ساختگي خود به‌عنوان ابزاري براي ستم به ديگران استفاده مي‌كنند. شيطان با اهالي دهكده بسيار سياستمدارانه برخورد مي‌كند، طوري كه آن‌ها اصلاً متوجه فريب او نمي‌شوند. او با سه پسربچه در آن دهكده طرح دوستي مي‌ريزد و آن‌ها را وسيله‌اي براي نزديكي به مردم شهر قرار مي‌دهد. حتي شيطان پسربچه‌ها را با بعدهاي ديگر زمان و مكان آشنا مي‌كند و گذشته و آينده را بهشان نشان مي‌دهد.

نويسنده جنايات شيطان را در اين داستان به شكلي بي‌محابا به تصوير مي‌كشد. به نحوي كه او از يك طرف به ساكنان دهكده كمك‌هايي مي‌كند و از طرفي ديگر رفتارهاي متناقضي از خود نشان مي‌دهد و از اين طريق راه را براي واكنش نشان‌دادن بر آن‌ها مي‌بندند.

"اين جهان خدايي دارد كه همانگونه كه مي تواند بندگان بد بيافريند، در ساخت بندگان خوب هم توانا است، معذالك آفرينش بندگان بد را ترجيح مي دهد. مي تواند همه را خوشبخت كند، معذالك يك نفر را هم براي نمونه خوشبخت نمي سازد. از عدالت و رحمت دم ميزند، ولي دوزخ نيز دارد، از وقوع جنايت به خشم مي آيد، منتها خود به هر جنايتي دست ميزند. انسان را بدون رضايت او خلق كرده، اما مسئوليت اعمالش را بجاي آنكه بر گردن مسئول واقعي آن بگذارد مي خواهد بر عهده ضعف خود انسان تحميل كند. پس از همه اينها و با آن صعه صدر و وسعت نظر، علوي و الهي خود، از انسان، اين بنده سراپا تقصير مي خواهد كه او را پرستش كند."

تصوير چاپ اول كتاب (اسلدورف بهشت ما پسر ها بود)

بيگانه اي در دهكده (مارك تواين)

محمد علي جمال زاده نويسنده فقيد و صاحب سبك را در پست قبلي معرفي كردم. اين بار اثر ديگري را از ايشان گذاشته ام كه به موضوعي اعتقادي مي پردازد بنام "صحراي محشر". سال نگارش 1323 (ژنو)

شروع كتاب با شعري از محتشم كاشاني است

"باز اين چه رستخيز عظيم‌است كز زمين             بي‌نفخ صور خاسته تا عرش اعظم‌است"

"هزاران سال بدون دردسر و دغدغه، آسوده و راحت در بستر بي شريك و معارض قبر تخت و تبارك آرميده بودم كه ناگهان شيپور "حاضر باش" اسرافيل چرتم را در هم دريد و سراسيمه با مردگان از گور بيرون جستم."

قصه، خيالي است كه نويسنده از زمان محشر دارد، صحراي بزرگ درندشت، مردگاني با چشماني بي فروغ در كاسه چشم، و حركتي طولاني به جايي نامعلوم.

درنهايت، رسيدن مردگان به پيشگاه عدل الهي.

طنز ظريف جمال زاده در اين كتاب بيشتر انتقادي است بر برخي خرافات و عوامفريبي ها.

شايد امروز كه حدود هشتاد سال از نوشتن اين كتاب مي گذرد مردم امروز بنا به تجربياتي كه پشت سر گذاشته اند روشن تر و آگاه تر از مردمان آن روزگار باشند و به نظر خواننده امروز اين انتقادات چندان جسورانه نباشد اما توصيفات بسيار زيبا، نازك انديشي ها، آيات و ضرب المثل ها و ابيات بجا و طنز ظريف آن، كتاب را خواندني كرده است بعلاوه چون در توصيف وقايعي كه رخ مي دهد فرهنگ و زبان دوره نوشتن كتاب بسيار تاثير داشته است و از آدم ها، مشاغل و اصطلاحاتي نام مي برد كه امروز ديگر خبري از آنها نيست كتاب خواننده را تا انتها با خود نگه مي دارد و صفحه به صفحه شوق او را براي خواندن تازه مي كند.

صحراي محشر (جمال زاده)

محمد علي جمالزاده (1270 اصفهان - 1376 ژنو)، پيشتاز در قصه نويسي نوين و پدر داستان نويسي كوناه ايراني بود.

با خواندن آثار اين نويسنده بزرگ، در مي يابيم كه بسياري از ايراني ها قابليت هاي بسياري در ادبيات و رمان نويسي داشته و دارند و اينكه تا چه اندازه ترجمه آثار ايشان، نويسندگان ما را به دنيا معرفي كرده اند.

اولين مجموعه داستان وي در برلين انتشار يافت. وي در سال 1965 كانديداي دريافت جايزه نوبل ادبيات شد، اما به اين جايزه دست نيافت. داستان‌هاي وي انتقادي از وضع زمانه، ساده، طنزآميز و آكنده از ضرب‌المثل‌ها و اصطلاحات عاميانه است.

اصالت جمالزاده لبناني بود، و از 12 سالگي هم جهت تحصيل به بيروت رفت. در همان زمان بعلت اوضاع سياسي زمان محمدعلي شاه قاجار، پدرش به همدان و سپس بروجرد گريخت، ولي در آنجا دستگير و اعدام شد. مجمدعلي، سپس راهي مصر و بعد از آن فرانسه شد. از آنجا به لوزان سوييس رفت و مشغول تحصيل گرديد. ادامه تحصيل اش را در ديژون فرانسه انجام داد.

داستان دارالمجانين، اثري بحث اتگيز است. وي در ديباجهٔ دارالمجانين مي‌نويسد :

"توي دكان ميرزا محمود كتابفروش نشسته بود كه پيرزني تعدادي كتاب براي فروش آورد. شوهر پيرزن به اتهام دزدي از دارالمجانين اخراج شده و از ترس بازخواست متواري است. جمالزاده كتابي از پيرزن مي‌خرد. پيرزن به جاي سه عباسي طلب جمالزاده، كاغذهاي دست‌نويس لوله كرده‌اي به او مي‌دهد. جمالزاده بعد از مدتي به سراغ كاغذهاي دست‌نويس مي‌رود، شروع به خواندن مي‌كند و رمان دارالمجانين آغاز مي‌شود."

قصه از زبان محمود نقل مي شود و تا آخر هم بصورت اول شخص آن را بيان مي كند.

اگر به روانشناسي علاقه داريد، خوب است كه اين داستان را بخوانيد. چرا كه قصه عاقلي را بيان ميكند كه خود را به ديوانگي زده و در دارالمجانين خود را بستري كرده، و راهي براي خلاصي از آن ندارد.

دارالمجانين (محمد علي جمالزاده)